امروزه نه تنها در کشور ما بلکه در اکثر کشورهای جهان شرایط اقتصادی، بیشتر توجهات مسئولان و مردم را به خود جلب کرده است اما نباید از این موضوع غفلت ورزید که به غیر از مباحث اقتصادی، حوزه های مهم دیگری نیز نیازمند بررسی تخصصی و حرفه ای می باشند. یکی از مهمترین این حوزه ها سرمایه اجتماعی است.
سرمایه اجتماعی سال هاست یکی از موضوعات مورد بحث در میان جامعه شناسان، اساتید علوم اجتماعی و حتی اقتصاددانان می باشد. بر اساس تحقیقات و پژوهش های صورت گرفته سرمایه اجتماعی نه تنها در کارایی نهادهای سیاسی بلکه در عملکرد اقتصادی جوامع تاثیر بسزایی دارد.
در ادامه این مطلب رضا برادران اصفهانی عضو هیأت نمایندگان دوره نهم اتاق بازرگانی اصفهان و اتاق بازرگانی ایران به بررسی موضوع سرمایه اجتماعی و وضعیت آن در استان اصفهان پرداخته است.
رضا برادران بیان کرد: سرمایه اجتماعی، وسعت و ماهیت ارتباطات ما با دیگران و نگرش ها و رفتارهای جمعی بین مردم در یک جامعه را نشان می دهد. سرمایه اجتماعی پلی است که افراد و گروه های مختلف را در جامعه به یکدیگر پیوند می زند و مهمترین مولفه های آن اعتماد و همکاری های متقابل است.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین چالش های کشورهای در حال توسعه، فقدان و یا ضعف در سرمایه اجتماعی آنها می باشد.
برادران افزود: در جوامعی که سرمایه اجتماعی از کیفیت پایینی برخوردار است، حوزه های دیگر از جمله حوزه اقتصادی نمی توانند کارایی مناسبی داشته باشند.
عضو هیئت نمایندگان دوره نهم اتاق بازرگانی اصفهان در ادامه درباره وضعیت سرمایه اجتماعی در استان اصفهان گفت: در طول سال های گذشته، پژوهش های زیادی به ارزیابی سرمایه اجتماعی در سطح استان های کشور پرداخته اند و یکی از استان هایی که بر اساس این پژوهش ها در حوزه سرمایه اجتماعی وضعیت نامناسبی دارد، استان اصفهان می باشد.
وی افزود: بر اساس پژوهش های مختلف، روند رشد سرمایه اجتماعی در اصفهان در سال های اخیر در مقایسه با سایر استان های کشور کند تر است، البته باید به این موضوع توجه داشت که به دلیل نتایج متفاوتی که ناشی از روش های مختلف پژوهشی و زمان های متفاوت انجام آنها می باشند، نمی توان حکم قطعی در مورد وضعیت سرمایه اجتماعی در استان اصفهان نسبت به سایر استان ها صادر نمود اما می توان آن را در کل نامطلوب توصیف کرد.
رضا برادران گفت: یکی از پژوهش های قابل استناد در این باره پژوهشی است که در فاصله سالهای 1379 تا 1388 انجام شده و نتایج آن افول شدید سرمایه اجتماعی در استان اصفهان را نسبت به سایر استان های کشور نشان می دهد و بر اساس آن جایگاه اصفهان در حوزه سرمایه اجتماعی از رتبه 8 کشوری در سال 1379 به رتبه های 27 و 28 کاهش یافته است .
وی افزود: این موضوع تاثیرات منفی بسیاری را در سطح ملی و استانی در پی دارد که مهمترین آنها کاهش سطح اعتماد افراد و گروه ها به یکدیگر و همچنین تعمیم این بی اعتمادی به سطح نهادهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می باشد.
برادران بر تحقیقات جدید در زمینه سنجش شاخص های سرمایه اجتماعی در کشور و در استان اصفهان تاکید کرد و گفت: در طول سال های اخیر وقایع سیاسی و اقتصادی در کشور رخ داده است که فرضیه کاهش بیشتر سرمایه اجتماعی در کشور و همچنین در اصفهان را تقویت می نماید، لذا ضرورت دارد در کنار پیگیری جدی تر سیاست هایی همانند توجه به رشد اقتصادی و کاهش فشارهای اقتصادی بر مردم، شفافیت، مبارزه با فساد و امثالهم... روند رشد سرمایه اجتماعی در کشور نیز به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد.
انتهای پیام